Αποστολή του Ι.Ε.Θ.Π. στην Ίμβρο. Πάσχα 2014

  Α.   Αθήνα-‘Ιμβρος στους κλασσικούς χρόνους. Πληροφορίες ακριβείς αποσωζόμενες επιγραφές.

Βλέπε :

Β. Ίμβρος – Πάσχα 2014

1. Κείμενο – Επιστολή προς Μητροπολίτη Ίμβρου και Τενέδου Κύριλλο.

Θεσσαλονίκη, 21 Απριλίου 2014

Αρ. Πρωτ.: Ε17/2014

Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Ίμβρου και Τενέδου κ. κ. Κύριλλον, εις Παναγιά Ίμβρου

 

Σεβασμιώτατε, άπαξ έτι, και πολλάκις, το «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ».

          1. Επιστρέψασα αισίως η 30μελής Αποστολή, προσκυνηματικού και μορφωτικού σκοπού, εις τα όρια της Θεοσώστου Υμών Επαρχίας, από της Μ. Πέμπτης μέχρι και της Κυριακής της Αναστάσεως του Κυρίου μας, ομοθύμως με παρεκάλεσε να Σας απευθύνω την παρούσαν επιστολήν αμέσως αμέσων ευχαριστιών παμπόλλων και ευγνωμοσύνης βαθυτάτης διά το, μεθ’ Υμών αμέσως, πνευματικόν Συμπόσιον του τετραημέρου της κορυφώσεως του Πάθους, της Ταφής και, κυρίως, της εκ νεκρών Αναστάσεως του Κ. Η. Ι. Χριστού, εις την μοναδικήν Υμών Έπαλξιν της Ορθοδοξίας και του Ελληνορθοδόξου Γένους μας. Τα πνευματικά και ανθρώπινα εγκάρδια αισθήματα όλων μας, ομαδικώς αλλά και προσωπικώς, εκφράσθησαν προς Υμάς αλλά και από Υμάς προς ημάς όλους, ανεξαιρέτως, άδολα και αγνά. Ομολογουμένως όμως, τα ιδικά Σας υπήρξαν πλείονα των ημετέρων.

          2. Τα εν τοις ναοίς, έσωθεν και έξωθεν, τελεσθέντα και διαμειφθέντα όλα, κατ’ απόλυτον τάξιν και ιεροπρέπειαν, υπήρξαν θείον δώρον, Κυριακόν δώρον, με επίκεντρον τον λίαν, αυθορμήτως, ταπεινόν και συνετόν και ανθρώπινον, τα μάλιστα, Επίσκοπον της Τοπικής Εκκλησίας, εις τύπον και εις τόπον Χριστού όντα. Ησθάνθημεν άπαντες άπασαν την Ορθόδοξον ημών Εκκλησίαν δι’ Υμών παρούσαν και συμμετέχουσαν μαζί μας εις το Πανορθόδοξον και πανανθρώπινον Γεγονός του Πάσχα των Χριστιανών Ορθοδόξων της Οικουμένης, του 2014 μ. Χ.

          3. Εξ άλλου, η ευλαβής μετ’ ακριβείας εκτέλεσις του Προγράμματος του τετραημέρου αυτού υπό του Επισκόπου, της Αποστολής μας πιστώς και ακριβώς ακολουθησάσης μετά των εκεί Ομογενών μας εις παν βήμα του Επισκόπου, ποιμνίου αυτού όλων ημών αισθανθέντων, προσέδωκε πνευματικόν κύρος, αίγλην ού την τυχούσαν και ελπιδοφόρον Μήνυμα, ότι όχι απλώς υπάρχομεν αλλά και άρχομεν, εν Χριστώ Αναστάντι. Πάντα τα ανωτέρω συντελέσθησαν εις τόπους ιστορικούς αλλά και συγχρόνους, εις τας τόσον αρτίως ωργανωμένας, καίτοι ολιγομελείς, παροικίας-ενορίας: της Παναγιάς, έδρας της Μητροπόλεώς Σας, του Σχοινουδίου, των Αγριδίων, του Γλυκέος (λίαν γλυκυτάτου, κατά το «Ω γλυκύ μου έαρ», λόγω της μυσταγωγικής περιφοράς, περί λίχνων αφάς, του Επιταφίου ανά τας, δίκης εικονογραφίας, ρύμας (Ευπατρίδου, Θεμιστοκλέους κ. ά.), των Αγίων Θεοδώρων, του Κάστρου και άλλων ιερών και ιστορικών τόπων της νήσου μας. Ελειτουργήσαμεν άπαντες ως συντελεσταί και θεαταί του επί Γης θεάτρου της εν Χριστώ και τω Γένει ημών ζωής, ενώπιον πάντων, ημετέρων και εποίκων, όλων συνανθρώπων μας, εικόνων του Θεού, ασχέτως φυλής, γλώσσης και εθίμων. Άπαντες, εξ άλλου, «του και Γένος εσμέν», παρά τας, των ευμεταβόλων ιστορικών καιρών, φοράς. Ελυπήθημεν, πάντως, διότι δεν ηδυνήθημεν να επισκεφθώμεν την Τένεδον, κατά το Πρόγραμμα. Ας ελπίσωμεν, εις ολοκλήρωσιν του τάματός μας, μίαν άλλην φοράν, Θεού θέλοντος. Ευχαριστίας εις τους συνεργάτας Σας διά τας διευκολύνσεις, ώστε, πέραν του κυρίως Πνευματικού Συμποσίου, να απολαύσωμεν, άφθονον και νοστιμώτατον, και το Πασχαλινόν υλικόν Συμπόσιον, κατά τα πατροπαράδοτα του Πάσχα έθιμα.

Μαράν Αθά, ο Κύριος και Θεός Αναστάς μεθ’ ημών όλων και απάσης της Οικουμένης Του.

Διά την Αποστολήν του Ι.Ε.Θ.Π.

Αθανάσιος Αν. Αγγελόπουλος

Υ.Γ.: Το παρόν, συν τω αποδεικτικώ φωτογραφικώ υλικώ, εις το site του Ιδρύματος στο Google.Karipeio ή Καρίπειο.

2. Φωτ. Υλικό.

α)  Παναγία. Μ.Πέμπτη και Ανάσταση

β)  Σχοινούδι. Μ.Παρασκευή πρωί.

γ) Γλυκύ. Μ.Παρασκευή δειλινό.

δ)  Αγ. Θεόδωροι. Μ. Σάββατο πρωί.

ε) Κάστρο

στ) Από την επίσκεψη στον Μητροπολίτη στο επισκοπείο.

ζ)  Απο το πασχαλινό γλέντι στο λιμάνι του Κάστρου.

Παρέμβαση Ιδρύματος Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού

Θέμα: Η Ιερά Σύναξη των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών, 6-9 Μαρτίου 2014, ΚΠολη

 

 

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Ιδρύματος, στην υπ’ αριθμ. 114 Συνεδρία του, στις 27 Μαρτίου 2014, μεταξύ άλλων, αντάλλαξε απόψεις, σκέψεις και κρίσεις για το εν θέματι μείζον Ζήτημα, αφού μελέτησε δι’ Επιτροπής το σχετικό υλικό από τον ηλεκτρονικό Τύπο. Κάμνει δε τις εξής επισημάνσεις-παρεμβάσεις.

1. Το ύψιστο αυτό Εκκλησιαστικό Γεγονός για τον Κόσμο της Ορθοδοξίας και για τον κάθε προβληματιζόμενο άνθρωπο επί θεμάτων θρησκείας και πολιτισμού πνευματικού ουδόλως συγκίνησε την Πολιτική Κοινή Γνώμη. Γι’ αυτό και δεν έτυχε ούτε στοιχειώδους προβολής. Τα δημοσιογραφικά και συναφή ηλεκτρονικά πολιτικά, πάσης φύσεως, Μέσα αποδεικνύονται μονόφθαλμα. Οι πολιτικές και δημοσιογραφικές σκοπιμότητες και ίντριγκες προέχουν γι’ αυτά. Τα πνευματικά δρώμενα είναι, φαίνεται, μόνο για τους αιθεροβάμωνες. Εξ ου και η μεγάλη απαξίωσή τους στον κοινής λογικής άνθρωπο, στον Λαό.

2. Η Σύναξη, εξ άλλου, αυτή καθ’ εαυτήν δαπανήθηκε, ως επί το πλείστον, με «τα διαδικαστικά της συγκλήσεως της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου». Πολλή φαιά ουσία για τα αυτονόητα Κανονικά Θέσμια, που, φυσικά, ουδεμία σχέση έχουν με τα Πολιτικά Θέσμια του Κόσμου τούτου (π.χ. ΟΗΕ και Συμβούλιο Ασφαλείας, με veto και τα τοιαύτα). Τα Πολιτικά Θέσμια προέκυψαν, ως γνωστό, από τις εμπόλεμες καταστάσεις του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Πλην, στο Επίσημο Σύστημα Διοικήσεως της κατ’ Ανατολάς Ορθοδόξου Εκκλησίας υπάρχει αναλλοίωτη Κανονική Τάξη, πέραν των κοσμικών πραγμάτων και καταστάσεων, τόσο στην Διοίκηση, όσον και στην Λατρεία και στην Ποιμαντική ζωή. Εν προκειμένω, κανονική σαφήνεια περί των εννοιών του Προέδρου και των παρεδρευόντων σε μία Αγία και Μεγάλη Σύνοδο Προκαθημένων. Η έννοια του «Προεδρείου» είναι κοσμικής συλλήψεως και μόνο.

3. Αφορμή για τα ανωτέρω η εκτεθείσα στάση του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Μόσχας και πασών των Ρωσιών κ.κ. Κυρίλλου, ότι «το Προεδρείο της Πανορθοδόξου Συνόδου να απαρτίζεται εκ των Προκαθημένων πασών των Ορθοδόξων Εκκλησιών με επικεφαλής τον πρώτον εξ αυτών Παναγιώτατο Πατριάρχη ΚΠόλεως». Στον νουν μας έρχεται συνειρμικά ένα είδος Συμβουλείου Ασφαλείας του Ο.Η.Ε.

Συναφώς, πολύς λόγος για τον τρόπο λήψεως αποφάσεων σε προπαρασκευαστικό και συνοδικό επίπεδο. Προπαρασκευαστικά είναι ευκταία η συναίνεση, ακόμη και η ομοφωνία, «ψήφοις». Στην Σύνοδο όμως αυτή καθ’ εαυτή κατισχύει η κανονική αναλλοίωτη Αρχή «της ψήφου των πλειόνων» των Οικουμενικών Συνόδων. Ουσιαστικής σημασίας δεν είναι η προπαρασκευαστική συναίνεση ή και η ομοφωνία, αλλ’ η «εν Αγίω Πνεύματι» Συνοδική σύσκεψη και απόφανση. Αντίφαση στον Πατριαρχικό λόγο είναι το ακόλουθο. «Εάν δεν πρόκειται να συμφωνήσωμεν επί των ζητημάτων αμέσως, να μην φοβώμεθα και να τα παραπέμψωμεν εις τις μέλλουσες να συνέλθουν Συνόδους». Για να συμβεί αυτό, προαπαιτείται «η ψήφος των πλειόνων», που δεν αναιρεί και την ουσία της συναινέσεως και ομοφωνίας. Οι ψηφοφορίες γι’ αυτόν τον λόγο απαιτούνται. Συμφυρμός των δύο εννοιών οδηγεί εις συγχύσεις περί τις σαφείς Συνοδικές Αποφάσεις. Επομένως, οι θέσεις του Ανακοινωθέντος ότι «Άπασαι αι αποφάσεις τόσον κατά τας εργασίας της Συνόδου, όσον και κατά τα προπαρασκευαστικά στάδια αυτής, θα λαμβάνωνται καθ’ ομοφωνίαν» συνιστούν συγκερασμό κανονικής και κοσμικής τάξεως.

4. Θέματα ουσίας στο ανακοινωθέν. Επιλέξει :

1)  «Καταγγέλλομεν την αναταραχήν και την αστάθειαν, αι οποίαι ωθούν τους χριστιανους να εγκαταλείψουν την γήν, ένθα εγεννήθη ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και ένθεν διεδόθη το Ευαγγέλιον είς τον κόσμον άπαντα».

2) «Καταδικάζομεν πάσαν μορφήν τρομοκρατίας και θρησκευτικής ύβρεως».

3)  «Οι εν Μέση Ανατολή χριστιανοί αποτελούν την ζύμην της ειρήνης ».

4)  «Ενθέρμως προσευχόμεθα υπέρ της διεξαγωγής ειρηνικών διαπραγματεύσεων και της εν προσευχή καταλλαγής προς έξοδον εκ της εν Ουκρανία συνεχιζομένης κρίσεως».

5)  «Τα αίτια της κρίσεως ταύτης δεν είναι αμιγώς οικονομικά. Είναι και πνευματικής και ηθικής φύσεως».

6)  «Συνεπεία του εγωισμού και της καταχρήσεως της εξουσίας, πολλοί άνθρωποι υποτιμούν την ιερότητα του ανθρωπίνου προσώπου».

Σχόλιο. Και δή των εν φυλακή. Π.χ. το Γκουαντάναμο που βιώνει ο Πατριάρχης Ειρηναίος στα Ιεροσόλυμα, με υπαιτιότητα του υπογράφοντος το Επίσημο Ανακοινωθέν Πατριάρχου Ιεροσολύμων Θεοφίλου.

7)  «Αναγνωρίζομεν ότι ο διάλογος τυγχάνει πάντοτε καλλίτερος της συγκρούσεως. Η αποχώρησις και η απομόνωσις ουδέποτε αποτελούν επιλογήν. »

Σχόλιο. Το ανθρωπινότερο ωραιότερο μήνυμα ο διάλογος.