«Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ως πρόσωπο»

Γράφει ο Ευστάθιος Κεκρίδης, Καθηγητής Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης

Δυσχερέστατο τόλμημα για τον ομιλητή να προσπαθήσει να παρουσιάσει μια ολοκληρωμένη προσωπογραφία του αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου. Μια πολυπρισματική προσωπικότητα με πολυσχιδή δραστηριότητα θα απαιτούσε όχι μόνο πολύ χρόνο αλλά και ιδιαίτερη συνθετική ικανότητα για να σκιαγραφηθεί η παρουσία του και η δραστηριότητά του ως επιστήμονα αρχαιολόγου, ως εκπαιδευτικού, ως ηγουμένου,ως αρχιγραμματέα της Συνόδου, ως μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας, ως Αρχιεπισκόπου Αθηνών, ως προέδρου της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος[1]. Γι΄αυτόν τον λόγο θα περιορισθώ σε ορισμένες νύξεις,που νομίζω ότι είναι ενδεικτικές της προσωπικότητος του Αρχιεπισκόπου. Ο ίδιος εξάλλου ζει ένα λιτό βίο με ολιγάρκεια και ασκητικότητα, ώστε  όλοι κάνουν λόγο «για έναν καλόγερο μέσα στην Αρχιεπισκοπή». Παράλληλα πρέπει να τονισθεί πως η  πληθώρα των επαινετικών λόγων είναι αταίριαστη με τη δική του επισήμανση για τον κίνδυνο του ναρκισσισμού, ο οποίος οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη μεγέθυνση του εντυπωσιασμού αλλά στην απώλεια της ουσίας.